„Zobaczyłem i uwierzyłem”, gdyż Zmartwychwstały dał mi Eucharystię – całun i świadka Jego zwycięstwa nad śmiercią. Dał ten biały chleb i wino, które przez słowa konsekracji staną się pokarmem nieśmiertelności. „Zobaczyłem i uwierzyłem”, ponieważ ci którzy karmią się  Ciałem i Krwią Chrystusa nie są nadzy przed Bogiem i dostępują jego miłosierdzia.

„Zobaczyłem i uwierzyłem”, ponieważ Zmartwychwstały zostawił mi swoją Ewangelię – całun i świadka jego zwycięstwa nad królestwem śmierci. Darował regułę ośmiu błogosławieństw, wydoskonalając w ten sposób nasze rozumienie Dekalogu. Darował przykazanie miłości Boga i bliźniego. Darował zapewnienie, że człowiek w każdej sytuacji może się rozwijać, a największą szansą wydoskonalenia swojej osobowości jest spotkanie z drugim człowiekiem. „Zobaczyłem i uwierzyłem”, ponieważ przeniknięci blaskiem słowa Chrystusa nie są nadzy przed Bogiem i dostępują Jego miłosierdzia.

Kochani, dzisiejsza niedziela to dar przypomnienia i ogłoszenia na nowo prawdy, że Chrystus żyje. Nikt nie widział Jego powstania ze śmierci do życia, ale przecież On zostawił nam całun Kościoła, Eucharystii

i Ewangelii. To nie są kawałki starego płótna, które ma być tylko pozostałością wydarzenia sprzed 2000 lat.

Wspólnota Ludu Bożego, Ciało i Krew Chrystusa oraz Dobra Nowina to płótno, które dziś dotyka zmartwychwstałego Pana. I życzę sobie i wam; Obyśmy weszli w to misterium, w te tajemnicę i zobaczyli leżące płótna, uwierzyli i nimi się odziali.